Թույլերին բնութագրող ամենակարևոր գծերից մեկը նրանց կողմից իրենց ցանկությունները իրականության տեղ ընդունելն է:

Այս տարի ռուս-ուկրաինական պատերազմը կավարտվի կամ էլ դադար կառնի տևական ժամանակ:

Հայտարարելով, թե 2023 թ. սեպտեմբերին հայերը պետք է կռվեին, այլ ոչ թե զանգվածաբար հեռանային Արցախից, ՀՀ ներկա իշխանությունը՝ ի դեմս Ալեն Սիմոնյանի, դրսևորում է քաղաքական անմեղսունակություն։ Փաշինյանական խունտան չի գիտակցում, որ Արցախի և արցախահայերի անվտանգության ապահովումն ամենից առաջ հե՛նց իր գործն էր։ Հե՛նց ՀՀ ղեկավարությունն էր պարտավոր ամեն կերպ հոգալ, որպեսզի Արցախում զինված դիմադրությունն ընդդեմ Ադրբեջանի հայասպան բանակի ընդուներ երկարատև ու աննահանջ բնույթ։

Դեպի զարգացում և քաղաքակրթական արժեքներ միտված հասարակության կողմնորոշման համար էական նշանակություն ունի նրանում սրիկաների ու ցինիկների տոկոսային պարունակությունը և նրանց դոմինանտ դիրքը վերնախավում ու իշխանական կառույցներում:

Եթե Ալեն Սիմոնյանը, մտածված թե «սխալմամբ», չգնար Աղդամում նռների հետ նկարվելու, եթե Ալենի շեֆը չգնար Ստեփանակերտում գոռալու՝ Արցախը Հայաստան է ու վերջ, եթե Շուշիում ցուցադրաբար քեֆեր չանեիք...

Աշխարհաքաղաքական ներկա վիճակի անալիզին նվիրված արևմտյան ու ոչ արևմտյան հոդվածների բովանդակությունն աստիճանաբար շեղվում է Ռուսաստանին հաղթելու անհրաժեշտությունից դեպի նրա հետ կոմպրոմիսի գալու անհրաժեշտությունը:

Թույլ պետականությունների մոտ լայն տարածում գտած փոխլրացման (complementary, комплементарный) քաղաքականությունը հզորների հետ ունեցած հարաբերություններում, գավառական պարզունակ մեկնաբանությամբ, հնչում է որպես միաժամանակ երկու մոր կաթ ծծելու և դեպի երաշխավորված հաջողություն տանող մոտեցում:

Այս շաբաթը ևս մառազմի, աբսուրդի ու էքսցեսների դեպքառատությամբ չզիջեց նախորդին:

Մարդկային քաղաքակրթության առաջընթացի հետ միասին գոյության մրցակցային պայքարը եղել է, մնում է և կլինի ուժային:

ԱՄՆ-ի նորընտիր նախագահը ամեն օր ցնցում է աշխարհը՝ օր-օրի զարմացնելով իր սենսացիոն որոշումներով: Հիշում եք՝ ոչ վաղ անցյալում ՀՀ իշխանությունները ինչպես ստորագրեցին Հռոմի ստատուտը և միացան Միջազգային քրեական դատարանին, որի որոշումները Ադրբեջանը պարզապես նետում էր աղբարկղը...